اثر ضد قارچی عصاره چند گیاه بومی روی magnaporthe grisea،عامل بلاست برنج در آزمایشگاه

در این بررسی اثرات ضد قارچی عصاره شش گیاه بومی و خودرو شامل آقطی ، زیتون تلخ ، سرخس ، گندواش ، هفت بند و مرزه روی magnaporthe grisea، عامل بیماری بلاست برنج در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. تأثیر عصاره های الکلی (اتانلی و متانولی ) برگ های تازه جمع آوری شده در جلوگیری از رشد شعاعی میسلیوم قارچ در محیط غذایی pda در داخل تشتک پتری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عصاره های بکار رفته می تواند اثر بازدارندگی روی رشد قارچ داشته باشند به طوری که در بین عصاره های اتانولی آزمایش شده گندواش کمترین ed50 (effective dose) را داشت و موثرترین عصاره بود. عصاره های اتانولی از موثرترین تا کم اثرترین آنها بر اساس میزان ed50 به ترتیب گندواش، آقطی، سرخس، هفت بند، زیتون تلخ و مرزه اندازه گیری شد. همچنین مشاهده شد که در بین عصاره های متانولی آزمایش شده آقطی و گندواش کمترین ed50 را داشته و بیشترین تاثیر را روی قارچ نشان دادند. ed50 عصاره های متانولی سرخس، هفت بند، مرزه و زیتون تلخ با ed50 آقطی اختلاف معنی داری داشتند. عصاره های متانولی از موثرترین تا کم اثرترین آنها به ترتیب گندواش، آقطی، هفت بند، مرزه، زیتون تلخ و سرخس اندازه گیری شد. نتایج نشان داد، که ed50 عصاره های متانولی و اتانولی اختلاف معنی داری در سطح 5% نداشتند. فقط در مورد سرخس، تاثیر بازدارندگی عصاره اتانولی بیشتر از عصاره متانولی آن بود، به طوری که ed50 عصاره متانولی 65/2 برابر ed50 عصاره اتانولی آن می باشد.